Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

Uczest­ni­cy konferencji:

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

Lidia Sto­py­ra — spe­cja­list­ka cho­rób zakaź­nych, spe­cja­li­sta pedia­trii, pra­cu­je w Szpi­ta­lu Spe­cja­li­stycz­nym im. Ste­fa­na Żerom­skie­go w Kra­ko­wie, uczest­nicz­ka misji medycz­nych Pol­skiej Fun­da­cji dla Afry­ki 2018, 2019 na Madagaskarze

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

Woj­ciech Zię­ba – pre­zes Pol­skiej Fun­da­cji dla Afryki

Kon­takt: Mate­usz Gur­biel, tel. 12 357 65 26, fundacja@pomocafryce.pl

1. Cele misji medycznej

Misja odbę­dzie się w przy­chod­ni Bles­sed Pier Gior­gio Fras­sa­ti Dispen­sa­ry w Kia­ba­ka­ri w Tan­za­nii zachod­niej (nie­da­le­ko Jezio­ra Wik­to­rii) w dniach 2–15 listo­pa­da 2023 r.

Są trzy cele misji:

  • Leczyć
  • Edu­ko­wać personel
  • Edu­ko­wać pacjentów.

 

„Pię­cio­oso­bo­wą eki­pą medycz­ną jedzie­my do Kia­ba­ka­ri w Tan­za­nii, aby poma­gać dzie­ciom, aby poma­gać doro­słym – głów­nie z cho­ro­ba­mi zakaź­ny­mi – mówi dr Lidia Sto­py­ra. — To one są naj­częst­szą przy­czy­ną śmier­ci w każ­dej gru­pie wie­ko­wej, ale szcze­gól­nie wśród dzie­ci. Są to cho­ro­by, któ­re potra­fi­my leczyć.

Nato­miast w Tan­za­nii brak dostę­pu do pomo­cy medycz­nej i do czy­stej wody, cięż­kie warun­ki życia, głód, nie­do­ży­wie­nie, nie­do­bo­ry wita­min powo­du­ją, że pacjen­ci bar­dzo cięż­ko cho­ru­ją na cho­ro­by zakaź­ne. To jest kraj, w któ­rym umie­ra­ją kobie­ty przy poro­dzie, umie­ra­ją nowo­rod­ki. Dla­te­go jedzie­my eki­pą pedia­trów, zakaź­ni­ków, gine­ko­lo­gów, aby pomagać.

Poza tym będzie­my rów­nież uczyć: miej­sco­wych pie­lę­gnia­rzy, fel­cze­rów, położ­ne, cza­sem też lekarzy.

Będzie­my rów­nież edu­ko­wać pacjen­tów. Naj­częst­szą przy­czy­ną śmier­ci małych dzie­ci są bie­gun­ki zakaź­ne. Więc będzie­my uczyć, że pod­sta­wo­wą pomo­cą dla pacjen­ta z bie­gun­ką zakaź­ną jest nawad­nia­nie. Będzie­my uczyć, jak nawad­niać. Będzie­my mówić, jakie są obja­wy zagra­ża­ją­ce życiu i kie­dy pacjent bez­względ­nie już wyma­ga pomo­cy medycznej”.

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

1. Sytu­acja w Kia­ba­ka­ri, Tanzania

Ogrom­na więk­szość miesz­kań­ców tej małej miej­sco­wo­ści na pół­no­cy Tan­za­nii pozna­ła, co zna­czy nie mieć co jeść. 

Ludzie żyją tu z roli, upra­wia­nej moty­ką. Plo­ny ści­na się macze­tą lub kosą, nie­wie­le więk­szą od nasze­go sier­pa. Z pól plo­ny zwo­zi się rowe­ra­mi czy moto­ra­mi. Tyl­ko naj­bo­gat­szych stać na przy­czep­kę. Sytu­acja zmu­sza do tego, by dzie­ci pra­co­wa­ły na roli. Wie­le zdol­nych dzie­ci nie cho­dzi do szko­ły, bo muszą pra­co­wać. Już na star­cie tra­cą szan­se na god­ne życie.

W regio­nie Mara 80 proc. ludzi żyje z rol­nic­twa. W regio­nie pora desz­czo­wa jest bar­dzo krót­ka, a jak się jej nie zdą­ży wyko­rzy­stać, przy­cho­dzi głód. Nie­do­ży­wio­nych jest jed­na trze­cia dzie­ci poni­żej 5. roku życia w ska­li kra­ju, a na pro­win­cji dużo wię­cej. Wie­le dzie­ci do szko­ły czy przed­szko­la przy­cho­dzi bez śnia­da­nia, a w domu czę­sto jedzą nie­re­gu­lar­nie. Ze wzglę­du na panu­ją­cą bie­dę rodzi­ce nie jeden raz sta­ją przed dyle­ma­tem: czy kupić leki dla cho­re­go dziec­ka, czy jedze­nie dla pozo­sta­łych człon­ków rodzi­ny. Dwie trze­cie Tan­zań­czy­ków żyje poni­żej pro­gu. Spe­cja­li­ści od Glo­bal­ne­go Wskaź­ni­ka Gło­du zali­cza­ją sytu­ację w Tan­za­nii do „alar­mu­ją­cej”.

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

Moni­ca Tho­bias zara­bia tłu­cze­niem kamie­nia na sprze­daż. Dzien­nie jest w sta­nie utłuc 10 wia­der. Za taką dniów­kę zaro­bi 8 zł. 80 gro­szy za wia­dro (dwa zło­te kosz­tu­je mała woda butel­ko­wa­na, któ­rej nikt tu nie pije, bo niko­go na nią nie stać). „Widzisz te wszyst­kie szra­my? To od tłu­cze­nia kamie­nia na żwir – mówi. – A tu po odpry­skach skał. A tutaj po tym, jak się wywró­ci­łam z wia­dra­mi, któ­re nio­słam z góry do domu. Tu prze­bi­łam korze­niem nogę, gdy szłam w góry, szu­ka­jąc odpo­wied­nie­go mate­ria­łu na żwir”. W oko­li­cy nie ma innej pra­cy dla tej samot­nej, nie­mło­dej już matki.

Pro­win­cja Tan­za­nii to inny obraz niż z fol­de­rów rekla­mo­wych wycie­czek na Zan­zi­bar czy pod  Kili­man­dża­ro. Tury­ści tu, 1000 km w głąb lądu, nie tra­fia­ją. To naj­uboż­szy region kra­ju. Nie ma  żad­ne­go prze­my­słu, oprócz rybo­łów­stwa i kil­ku kopalń zło­ta, któ­re nie słu­żą ludziom — tyl­ko tym, co to zło­to wyko­pu­ją. Tu poło­wa dzie­ci nie cho­dzi do szko­ły.

Waż­ne też, jaka jest szko­ła. Edu­ka­cja pań­stwo­wa w Tan­za­nii jest na bar­dzo sła­bym pozio­mie. Kla­sy są prze­peł­nio­ne. Śred­nia kra­jo­wa: 193 dzie­ci w kla­sie. W tym roku szkol­nym do jed­nej z klas zapi­sa­no 500 dzie­ci. A nauczy­ciel jeden. Cza­sem on sam jest tyl­ko po pod­sta­wów­ce, naj­wy­żej po matu­rze. Nie dzi­wi więc, że nie­któ­re dzie­ci po 7 latach nauki nie potra­fią się pod­pi­sać. Nikt nie spraw­dza, czy cho­dzą do szko­ły. Kla­sy nie mają prą­du, ławek, przy­bo­rów. W Tan­za­nii anal­fa­be­tyzm obej­mu­je 37% kobiet i 22% mężczyzn.

Dziew­czyn­ki czę­sto nie są posy­ła­ne do szko­ły, bo finan­se rodzi­ny pozwa­la­ją co naj­wy­żej na naukę jed­ne go dziec­ka. Zwy­kle jest to syn. Więk­szość kobiet w Kia­ba­ka­ri nie ma żad­ne­go zatrud­nie­nia. Każ­da zna­ła przy­naj­mniej jed­ną, któ­ra zmar­ła przy porodzie.

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

Jeni­pher Ber­nard do kli­ni­ki Bles­sed Gior­gio Fras­sa­ti w Kia­ba­ka­ri przy­szła zaszcze­pić dziec­ko. Pierw­sze z trój­ki dzie­ci uro­dzi­ła jesz­cze w domu. – Tu kobie­ty rodzą w domach, każ­da z nas zna histo­rię mat­ki, któ­ra zmar­ła przy poro­dzie – mówi Jenipher.

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

1. Poprzed­nie misje medycz­ne Pol­skiej Fun­da­cji dla Afryki

2017 — Sang­me­lin, Kame­run (wspar­cie misji kra­kow­skich lekarzy)

  • 12 leka­rzy: 4 chi­rur­gów, 2 ane­ste­zjo­lo­gów, 2 pedia­trów, 1 chi­rurg dzie­cię­cy, 2 oku­li­stów, dermatolog,
  • 90 zabie­gów ope­ra­cyj­nych, w tym zosta­ło zope­ro­wa­nych 16 dzieci,
  • 1560 porad lekar­skich oku­li­stycz­nych, pedia­trycz­nych, der­ma­to­lo­gicz­nych i chi­rur­gicz­nych a tak­że porad rehabilitacyjnych.

 

2018 – szpi­tal w Ant­si­ra­be na Madagaskarze

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.
  • ponad 60 zabie­gów chi­rur­gicz­nych (prze­pu­kli­ny, guzy, ata­ki wyrost­ka robacz­ko­we­go, tar­czy­ce, pod­ci­na­nie języcz­ka u nowo­rod­ków, ampu­ta­cje kończyn),
  • ponad 470 kon­sul­ta­cji pedia­trycz­nych z lecze­niem (gorącz­ka, bie­gun­ki, zapa­le­nia płuc, odwod­nie­nie, gry­pa, nie­do­ży­wie­nie, zaro­ba­cze­nie, upo­śle­dze­nie fizycz­ne i umy­sło­we, padacz­ka, sep­sa, grzy­bi­ce skór­ne), kil­ka­na­ście małych dzie­ci przy­ję­tych na oddział
  • fizjo­te­ra­pie – zaję­cia rucho­we i reha­bi­li­ta­cja dzie­ci oraz dorosłych.

 

2019 – Mam­pi­ko­ny, Madagaskar

Konferencja prasowa – Misja medyczna Polskiej Fundacji dla Afryki w Kiabakari, Tanzania, 2-15 listopada 2023 r.

Czte­rech leka­rzy, ponad 3 tysią­ce zba­da­nych pacjen­tów, set­ki wyda­nych leków i tysiąc dobra­nych oku­la­rów. Spe­cja­li­ści z Kra­ko­wa i Byd­gosz­czy wró­ci­li do Pol­ski po dwóch tygo­dniach inten­syw­nej pra­cy na misji. W Mam­pi­ko­ny, na pół­no­cy Mada­ga­ska­ru, spo­tka­li się mię­dzy inny­mi z wie­lo­ma przy­pad­ka­mi mala­rii, gruź­li­cy i bilharcjozy.

Do pobra­nia pakiet tek­stów i zdjęć: misja2023

Do pobra­nia mate­riał wideo w wyso­kiej roz­dziel­czo­ści: misja2023

Polska Fundacja dla Afryki
1,5%
Wpłać teraz
Polska Fundacja dla Afryki
1,5%