Pomoc szkole w Essiengbot (Kamerun)

Prze­ka­za­li­śmy 24 000 zł na rzecz szko­ły kato­lic­kiej św. Aloj­ze­go Gon­za­gi w Essieng­bot w Kame­ru­nie. Środ­ki zosta­ną prze­zna­czo­ne na budo­wę nowych sal lek­cyj­nych (kwo­ta 4 000 euro) oraz zakup nowych bate­rii do ist­nie­ją­cej insta­la­cji sło­necz­nej (1600 euro).

Szko­ła ist­nie­je już ponad 60 lat. Wybu­do­wa­na przez pierw­szych misjo­na­rzy na począt­ku lat 50. XX wie­ku była jed­ną z pierw­szych w regio­nie. Rodzi­ce pra­cu­ją­cy w sto­lar­ni, posia­da­ją­cy plan­ta­cje kawy, bana­nów i orze­chów ziem­nych, byli wte­dy w sta­nie pomóc szko­le (uczy­ło się wów­czas ponad 300 dzie­ci). Jed­nak z upły­wem cza­su, po odej­ściu misjo­na­rzy, sto­lar­nia upa­dła, nastą­pił spa­dek cen kawy. Region dotknę­ła bie­da. Sytu­acja ta spo­wo­do­wa­ła opu­sto­sze­nie szko­ły. Rodzi­ce nie mie­li pie­nię­dzy, by posłać dzie­ci do szko­ły. Przy­by­wa­jąc na misję w Essieng­bot 19 lat temu, sio­stry Opatrz­no­ści Bożej zasta­ły w szko­le i przed­szko­lu jedy­nie małą gru­pę dzie­ci. Dzię­ki pomo­cy wie­lu ludzi dobrej woli z róż­nych krań­ców świa­ta, a przede wszyst­kim z Pol­ski, uda­ło się pozy­skać dla szko­ły spo­rą licz­bę dzie­ci. Dzi­siaj w szko­le pod­sta­wo­wej uczy się 325 dzie­ci w 6 kla­sach pod opie­ką sze­ściu nauczy­cie­li i dyrek­to­ra szko­ły. W przed­szko­lu nato­miast jest 137 malu­chów w wie­ku 3–5 lat, podzie­lo­nych na trzy gru­py (mała, śred­nia i star­sza­ki) pod opie­ką trzech nauczycielek.

Szko­ła kato­lic­ka św. Aloj­ze­go Gon­za­gi przyj­mu­je naj­więk­szą licz­bę dzie­ci w regio­nie w pro­mie­niu 40 km. Ist­nie­ją szko­ły pań­stwo­we, lecz ze wzglę­du na brak nauczy­cie­li rodzi­ce przy­sy­ła­ją swe pocie­chy do tej szko­ły, nawet jeże­li trze­ba zapła­cić cze­sne. Dla naj­uboż­szych jest orga­ni­zo­wa­na pomoc w posta­ci adop­cji ser­ca. Dzię­ki niej wie­le dzie­ci z odle­głych wio­sek ma moż­li­wość uczęsz­cza­nia do szko­ły, pozo­sta­jąc w cią­gu roku w wio­sce pod opie­ką krew­nych lub zna­jo­mych. Jest to wiel­ka pomoc dla naj­bied­niej­szych. W przed­szko­lu zaś funk­cjo­nu­je dożywianie.

Sio­stry ostat­nio roz­po­czę­ły budo­wę dwóch sal lek­cyj­nych, by móc przy­jąć więk­szą licz­bę uczniów, ponie­waż do tej pory trze­ba było odma­wiać rodzi­com z powo­du bra­ku miejsc. By ukoń­czyć pra­ce budow­la­ne, sio­stry potrze­bo­wa­ły środ­ków na cement i pia­sek na wytyn­ko­wa­nie murów i poło­że­nie posadz­ki oraz poma­lo­wa­nie sal. Od trzech lat funk­cjo­nu­je sala kom­pu­te­ro­wa, w któ­rej odby­wa­ją się lek­cje infor­ma­ty­ki dla dzie­ci ze szko­ły. Nie­ste­ty, insta­la­cja sło­necz­na słu­żą­ca za ener­gię dla kom­pu­te­rów, prze­sta­ła dzia­łać, co zro­dzi­ło potrze­bę zaku­pu nowych baterii.