Otwarcie sklepu w Kimbanseke w Kinszasie (DR Konga)

Prze­ka­za­li­śmy 7090 USD na otwar­cie skle­pu, któ­ry ma na celu zaan­ga­żo­wa­nie człon­ków spo­łecz­no­ści dziel­ni­cy i pomoc mate­rial­ną pły­ną­cą z dzia­łal­no­ści skle­pu. Sklep ma pomóc usa­mo­dziel­nić się miesz­kań­com dziel­ni­cy w pra­cy zarob­ko­wej. W skle­pie będą zatrud­nio­ne 4 oso­by spo­śród miesz­kań­ców dziel­ni­cy. Sklep pozwo­li pozo­sta­łym miesz­kań­com na dzia­łal­ność pomoc­ni­czą i pochod­ną. Towar ze skle­pu będzie sprze­da­wa­ny tak­że w róż­nych czę­ściach dziel­ni­cy za pomo­cą małych stra­ga­nów. Celem dzia­łal­no­ści skle­pu jest pomoc w comie­sięcz­nym przy­go­to­wa­niu posił­ków dla sie­rot, któ­ry­mi zaj­mu­je się spo­łecz­ność dziel­ni­cy Kim­ban­se­ke. Dzię­ki Pol­skiej Fun­da­cji dla Afry­ki uda­ło się zre­ali­zo­wać pro­jekt budo­wy świe­tli­cy dla dzie­ci sie­rot z dziel­ni­cy Kim­ban­se­ke. Świe­tli­ca słu­ży obec­nie do spo­tkań i wyda­wa­nia posił­ków dla ubo­gich rodzin i sierot.

Według rapor­tu Orga­ni­za­cji Naro­dów Zjed­no­czo­nych Demo­kra­tycz­na Repu­bli­ka Kon­ga jest obec­nie nie tyl­ko naj­bied­niej­szym kra­jem na kon­ty­nen­cie afry­kań­skim, ale na świe­cie. Miesz­kań­cy dziel­ni­cy żyją z dnia na dzień. Dodat­ko­wym pro­ble­mem sta­ły się ulew­ne desz­cze, któ­re powo­du­ją, że ścież­ki mię­dzy bara­ka­mi zale­wa woda. Woda wdzie­ra się tak­że do mieszkań.

Do gło­du docho­dzi jesz­cze wirus. Miesz­kań­cy dziel­ni­cy nie mają środ­ków, by się przed nim zabez­pie­czyć. Bra­ku­je pod­sta­wo­wych środ­ków ochro­ny, mase­czek i ręka­wi­czek. Na obrze­żach Kin­sza­sy nie funk­cjo­nu­je służ­ba zdrowia.

Bar­dzo poważ­nym pro­ble­mem jest brak pra­cy. Na obrze­żach sto­li­cy, gdzie w muro­wa­nych i bla­sza­nych bara­kach żyją set­ki tysię­cy osób (sza­cu­je się, że może to być nawet 2–3 mln) a gdzie nie ma nie­mal żad­nej moż­li­wo­ści zarob­ko­wa­nia, pra­ca jest tym, co pozwo­li prze­żyć. W Kin­sza­sie pra­cę moż­na zna­leźć w cen­trum mia­sta. Pra­cu­ją­cy zara­bia­ją 2 dola­ry dzien­nie. Miesz­kań­cy obrze­ży mają trud­ność z dosta­niem się do cen­trum. Trans­port funk­cjo­nu­je wybiór­czo z powo­du bra­ku infra­struk­tu­ry. Koszt dojaz­du do pra­cy wyno­si tyle, ile zaro­bek dzien­ny. Czę­sto jest to sytu­acja nie­opła­cal­na i bez wyj­ścia. Dla­te­go roz­wią­za­niem był­by sklep, któ­ry stwo­rzy miej­sca pracy.

Oso­bą wspo­ma­ga­ją­cą pro­jekt będzie miej­sco­wy pastor Jere­mie Mafu­ta Min­gi, któ­ry od lat opie­ku­je się spo­łecz­no­ścią dziel­ni­cy i poma­ga sierotom.

Miej­sce, gdzie powsta­nie sklep: