Przekazaliśmy 14 205 euro na budowę 3 sal lekcyjnych w miejscowości Ambohitsara na południowo-wschodnim wybrzeżu Madagaskaru.
Uczniowie w tej szkole płacą symboliczne czesne, a najubożsi mają sfinansowaną naukę i nie płacą nic. Obecny budynek jest stary, kryty strzechą, która przecieka. Jest również niewystarczający, by przyjmować nowych uczniów. W regionie panuje ponadprzeciętny analfabetyzm, co ma uwarunkowania kulturowe. Region zamieszkuje plemię Antembahoaka, które wywodzi się od arabskich osadników z XV wieku. Panuje tu system klanowy. Zwyczaje i zakazy (fady) hamują rozwój społeczności, a jedynym motorem do polepszenia sytuacji jest edukacja.
Sytuacja w szkolnictwie na Madagaskarze jest wyjątkowo trudna. Spośród 25 mln mieszkańców Madagaskaru 10 mln to dzieci poniżej 14. roku życia (dla porównania w Polsce na 38 mln jest to 5 mln). Edukacja jest obowiązkowa pomiędzy 6. a 10. rokiem życia, przy czym uczniowie, którzy kończą wszystkie klasy, stanowią jedynie 35%, a 26% powtarza klasy. Wydatki rządu na edukację wynoszą 3,23% PKB (w Polsce jest to 5,3%). Liczba uczniów przypadających na jednego nauczyciela to 22,3, w Polsce jest to 10.
Stan prac, wakacje 2020:
Stara szkoła: