Kolektory słoneczne dla Domu Dziecka w Mampikony (Madagaskar)

Prze­ka­za­li­śmy środ­ki na zakup kolek­to­rów sło­necz­nych wraz z ich insta­la­cją do uprzed­nio sfi­nan­so­wa­ne­go przez naszą Fun­da­cję Domu Dziec­ka w Mam­pi­ko­ny na Mada­ga­ska­rze. Prze­ka­za­li­śmy 10 tysię­cy euro na ten cel.

Pla­ców­ka pomie­ści pięć­dzie­siąt sie­rot z oko­li­cy. Na Mada­ga­ska­rze sytu­acja sie­rot jest dra­ma­tycz­na. Umie­ra­ją­cy rodzic pozo­sta­wia dzie­ci bez opie­ki. Żyją one w cha­tach pozo­sta­wio­ne same sobie. Śpią na zie­mi. Czę­sto są okra­da­ne z tego, co mają – ryżu, jedy­ne­go garn­ka, tale­rza. Kie­dy zacho­ru­ją, nie ma obok doro­słe­go. Umie­ra­ją więc na rękach bez­rad­nych rówie­śni­ków z powo­du mala­rii i innych cho­rób, któ­re moż­na było wyleczyć.

Anal­fa­be­tyzm jest tu powszech­ny. W wie­lu wio­skach w buszu nie ma szkół. Kla­sa bywa, że liczy ponad 100 uczniów, za to książ­ka jest jed­na na całą kla­sę. Czę­sto w szko­łach nie ma lek­cji, gdy ucznio­wie pra­cu­ją na polu nauczy­cie­la. Już kil­ku­let­nie dzie­ci pasą cały­mi dnia­mi byki – jed­no­cze­śnie zaj­mu­jąc się młod­szym rodzeń­stwem. Służ­ba zdro­wia jest odpłat­na. W regio­nie są tyl­ko leka­rze pierw­sze­go kon­tak­tu, brak zaś spe­cja­li­stów. Do naj­bliż­sze­go szpi­ta­la czę­sto są set­ki kilo­me­trów. Panu­ją trąd, gruź­li­ca, cho­ro­by skó­ry oraz cho­ro­by pasożytnicze.

W małej miej­sco­wo­ści Mam­pi­ko­ny na tej wyspie byd­go­scy misjo­na­rze poma­ga­ją prze­żyć już set­kom dzie­ci. W cią­gu kil­ku lat zbu­do­wa­li m.in. inter­nat, sto­łów­kę dla ubo­gich dzie­ci a tak­że stwo­rzy­li gospo­dar­stwo rol­ne, będą­ce źró­dłem poży­wie­nia dla wszyst­kich pod­opiecz­nych. Budo­wa domu dziec­ka jest kolej­nym przedsięwzięciem.