Wyposażenie szkoły w Yamfo (Ghana)

Dzię­ki ofiar­no­ści naszych Dar­czyń­ców prze­ka­za­li­śmy sio­strom naza­re­tan­kom pra­cu­ją­cym w wio­sce Yam­fo w Gha­nie 19 800 zł na zakup mebli do budo­wa­nej przez nie szko­ły. Wszyst­kim zaan­ga­żo­wa­nym w ten pro­jekt ser­decz­nie dziękujemy!

Yam­fo to jed­na z typo­wych wio­sek Gha­ny. Tam­tej­sza lud­ność cier­pi bie­dę, utrzy­mu­jąc się z rol­nic­twa. Trud­ną sytu­ację pogłę­bia sza­le­ją­ca infla­cja. Sio­stry ze Zgro­ma­dze­nia Naj­święt­szej Rodzi­ny z Naza­re­tu pra­cu­ją w tym regio­nie od dwóch lat, zaś w tym cza­sie miał miej­sce wzrost cen pra­wie o 80%! Sio­stry wiel­ką wagę w swo­jej pra­cy przy­kła­da­ją do edu­ka­cji mło­dzie­ży, wie­dząc, że dać jej wykształ­ce­nie to dać lep­szą przyszłość.

Cho­ciaż pra­wo w Gha­nie zobo­wią­zu­je wszyst­kich rodzi­ców do wysy­ła­nia dzie­ci do szko­ły, wciąż spo­ra licz­ba nie jest obję­ta edu­ka­cją. Jeże­li rodzi­ny są wyjąt­ko­wo ubo­gie, dzie­ci są wysy­ła­ne do pra­cy do krew­nych lub wręcz nawet cał­kiem obcych ludzi. Kolej­ny pro­blem zwią­za­ny z edu­ka­cja to szko­ły pań­stwo­we, gdzie edu­ka­cja jest na bar­dzo niskim pozio­mie, gdzie bra­ku­je dys­cy­pli­ny wśród… nauczy­cie­li. Trud­no ich zmo­bi­li­zo­wać, by rze­tel­nie wyko­ny­wa­li swą pra­cę. Nato­miast dys­cy­pli­na uczniów utrzy­my­wa­na jest za pomo­cą kija. Dzie­ci są bar­dzo czę­sto bite i zastra­sza­ne. Mimo że w Gha­nie języ­kiem ofi­cjal­nym jest angiel­ski, to więk­szość rodzi­ców nie umie czy­tać ani pisać i mówi tyl­ko w lokal­nym języ­ku Twi. Tym samym nie mogą być wspar­ciem dla dzie­ci w ich edukacji.

Szko­ła w Yam­fo jest jesz­cze w budo­wie, jej otwar­cie pla­no­wa­ne jest na wrze­sień 2015 roku. Sio­stry roz­po­czę­ły jed­nak nabór do szko­ły. Zain­te­re­so­wa­nie szko­łą jest duże. Wszy­scy liczą na wyso­ki poziom edu­ka­cji i dys­cy­pli­ny. Wyzwa­niem będzie przy­go­to­wa­nie kadry nauczy­ciel­skiej — ludzi dobrze przy­go­to­wa­nych i solid­nie wyko­nu­ją­cych pra­cę. Dla miesz­kań­ców Yam­fo liczy się to, że dzie­ci nie będą musia­ły dojeż­dżać do szko­ły, a to ozna­cza oszczęd­ność pie­nię­dzy rodzi­ców i bez­pie­czeń­stwo najmłodszych.