Budowa ujęcia wody w Toamasina (Madagaskar)

Budo­wa nowe­go bez­piecz­ne­go uję­cia wody w Toamasina

Zre­ali­zo­wa­li­śmy kolej­ny pro­jekt, dostar­cza­ją­cy czy­stą wodę dla tere­nów zagro­żo­nych cho­ro­ba­mi brud­nej wody w Afry­ce. Sfi­nan­so­wa­li­śmy odwiert nowej stud­ni na głę­bo­ko­ści ok. 20 metrów i insta­la­cję pom­py elek­trycz­nej na tere­nie para­fii Notre-Dame de Lour­des w Toa­ma­si­na (dru­gim co do wiel­ko­ści mia­stem na Mada­ga­ska­rze). Pra­cu­ją­cy na miej­scu Misjo­na­rze Obla­ci Maryi Nie­po­ka­la­nej, przy­by­li do Toa­ma­si­na w 1988 roku, poza dzia­łal­no­ścią dusz­pa­ster­ską i misyj­ną, pro­wa­dzą licz­ne dzie­ła cha­ry­ta­tyw­ne, któ­rych pod­opiecz­ni będą bez­po­śred­ni­mi bene­fi­cjan­ta­mi pro­jek­tu. Przy para­fii dzia­ła­ją róż­ne zrze­sze­nia, m.in. oddział Cari­tas opie­ku­ją­cy się bied­ny­mi, Soa Antra – komór­ka poma­ga­ją­ca wie­lo­dziet­nym opusz­czo­nym kobie­tom. Misjo­na­rze sta­le orga­ni­zu­ją pomoc żyw­no­ścio­wą. Przy­kła­do­wo każ­dej nie­dzie­li przy para­fii dzia­ła Tsa­ra­fan­dray, któ­ra ofe­ru­je wier­nym posił­ki po bar­dzo niskich cenach.

Nowe uję­cie wody pomo­że w tej dzia­łal­no­ści socjal­nej. Korzy­sta­ją­cy­mi z pro­jek­tu będą para­fia­nie a tak­że ludzie z sąsiedz­twa. Sytu­acja przed roz­po­czę­ciem pro­jek­tu była bar­dzo trud­na: woda uży­wa­na do tej pory nada­wa­ła się do spo­ży­cia jedy­nie po wie­lo­krot­nym prze­fil­tro­wa­niu lub prze­go­to­wa­niu, a i tak czę­sto powo­do­wa­ła róż­ne choroby.

Była dotych­czas pobie­ra­na z miej­skiej insta­la­cji wodo­cią­go­wej. Mimo iż pobie­ra­ne są za nią mie­sięcz­ne opła­ty obcią­ża­ją­ce budżet misyj­ny, woda z miej­skich rur była rzad­ko­ścią a jej czy­stość rów­nież pozo­sta­wia­ła wie­le do życze­nia. Dru­gą moż­li­wo­ścią było czer­pa­nie wody z pom­py ręcz­nej zain­sta­lo­wa­nej na tere­nie para­fii. Sys­tem skła­da się z sze­ścio­me­tro­wej rury wbi­tej w zie­mię (pia­sek) i pry­mi­tyw­ne­go urzą­dze­nia zasy­sa­ją­ce­go pod­skór­ną wodę. Nie­ste­ty, tak uzy­ska­na woda nie nada­je się w ogó­le do spo­ży­cia, a była naj­czę­ściej używana!

Kon­struk­cja uję­cia wody pole­ga na odwier­cie i insta­la­cji dwu­dzie­sto­me­tro­wej rury ze spe­cjal­nym fil­trem i pom­pą elek­trycz­ną. Co waż­niej­sze, sys­tem ten jest już spraw­dzo­ny na Mada­ga­ska­rze, szcze­gól­nie w tym regio­nie kra­ju i cie­szy się bar­dzo przy­chyl­ną opi­nią użytkowników.

Cele pro­jek­tu

• Uzy­ska­nie pit­nej wody
• Zwięk­sze­nie dostę­pu i korzy­sta­nia z wody
• Popra­wa higieny
• Zmniej­sze­nie ryzy­ka (eli­mi­na­cja) chorób
• Zmniej­sze­nie opłat za wodę z miej­skiej insta­la­cji wodociągowej

Koszt pro­jek­tu

8 415 000 MGA, czy­li 2 400 euro.

Pol­ska Fun­da­cja dla Afry­ki prze­ka­za­ła na ten pro­jekt 2400 euro.