Budowa przychodni w Mampikony (Madagaskar)

Nasza Fun­da­cja prze­ka­za­ła środ­ki na budo­wę ośrod­ka zdro­wia w Mam­pi­ko­ny na Mada­ga­ska­rze. Budo­wa ruszy­ła peł­ną parą. W ostat­nich tygo­dniach 2015 roku mia­ło miej­sce poświę­ce­nie fun­da­men­tów, w któ­rym wzię­ło udział 250 miej­sco­wych dzie­ci z kan­ty­ny, pro­wa­dzo­nej przez misjo­na­rzy z Byd­gosz­czy. Dla wie­lu z naj­bied­niej­szych dzie­ci, któ­re jedzą tu codzien­nie obia­dy, to jedy­ny posi­łek w cią­gu dnia. Kie­dy dzie­ci się dowie­dzia­ły, że przy­chod­nia jest budo­wa­na dla nich, naj­pierw wszyst­kie zaczę­ły bić bra­wo. To, co się sta­ło chwi­lę potem, zosta­nie w ser­cach misjo­na­rzy na zawsze: wszy­scy z wła­snej ini­cja­ty­wy po pro­stu wzię­li się do pracy.

Pro­jekt reali­zo­wa­ny przez misjo­na­rzy ze Zgro­ma­dze­nia Ducha Świę­te­go (któ­rzy na miej­scu pro­wa­dzą m.in. sie­ro­ci­niec, budu­ją kolej­ne szko­ły oraz stud­nie) ma na celu ochro­nę życia i zdro­wia miesz­kań­ców Czer­wo­nej Wyspy poprzez dia­gno­sty­kę labo­ra­to­ryj­ną cho­rób tro­pi­kal­nych i opie­kę medycz­ną w ośrod­ku zdro­wia. Przed­się­wzię­cie kie­ro­wa­ne jest do ubo­giej lud­no­ści, przede wszyst­kim dzie­ci, któ­rych nie stać na płat­ną opie­kę medycz­ną w lokal­nych punk­tach medycz­nych. Służ­ba zdro­wia na Mada­ga­ska­rze jest odpłat­na i w więk­szo­ści przy­pad­ków nie­do­stęp­na dla Mal­ga­szów utrzy­mu­ją­cych się z upra­wy cebu­li, ryżu i manio­ku. Czę­sto zda­rza się, że śmierć z powo­du cho­rób zakaź­nych (ule­czal­nych sku­tecz­ny­mi leka­mi), spo­wo­do­wa­na jest ubó­stwem dane­go gospo­dar­stwa domo­we­go. Pro­blem zdro­wot­ny jest obec­nie głów­nym zagad­nie­niem, z któ­rym pań­stwo nie może sobie poradzić.

Naj­czę­ściej umie­ra­ją kobie­ty i dzieci

W 2009 roku po zama­chu sta­nu sytu­acja mal­ga­skiej służ­by zdro­wia zmie­ni­ła się dia­me­tral­nie. Finan­so­wa­nie zewnętrz­ne, któ­re utrzy­ma­ło pań­stwo w 70%, zosta­ło prze­rwa­ne na okres kon­sty­tu­cyj­ne­go wybo­ru pre­zy­den­ta. Ucier­pia­ły na tym przede wszyst­kim sek­to­ry zdro­wot­ne, edu­ka­cyj­ne i gospo­dar­cze (według Ban­ku Świa­to­we­go wzrost gospo­dar­czy spadł z 7% do 0,6%). Co wię­cej, stan publicz­nych szpi­ta­li nie speł­nia norm (brak sprzę­tu i per­so­ne­lu, sła­ba prak­ty­ka sani­tar­na i higie­nicz­na, korup­cja, brak pro­fi­lak­ty­ki i badań dia­gno­stycz­nych), co przy­czy­nia się do zwięk­sze­nia śmier­tel­no­ści, głów­nie dzie­ci. Według danych, na cho­ro­by zakaź­ne, czy­li te, na któ­re może­my wpły­nąć poprzez odpo­wied­nią dia­gno­sty­kę i wpro­wa­dze­nie lecze­nia, umie­ra­ją naj­czę­ściej kobie­ty i dzie­ci. Jest to spo­wo­do­wa­ne szcze­gól­nym ubó­stwem w tej gru­pie spo­łecz­nej oraz nie­do­stęp­no­ścią punk­tów medycz­nych. Śmierć oko­ło­po­ro­do­wa na Mada­ga­ska­rze jest jed­ną z naj­wyż­szych na świe­cie. Dodat­ko­wo, według świa­to­wych danych (CIA, 2013) na 10 tys. miesz­kań­ców na Mada­ga­ska­rze przy­pa­da 23 wykwa­li­fi­ko­wa­nych medy­ków, w któ­rych skład wcho­dzą: lekarz/ka, pielęgniarz/ka, położnik/na. Nie­sie to za sobą kon­se­kwen­cję bra­ku per­so­ne­lu medycz­ne­go i słab­szą opie­kę nad pacjen­tem, jeśli zosta­ła ona już podjęta.

Żni­wo malarii

Naj­waż­niej­sze sta­ty­sty­ki śmier­tel­no­ści (WHO 2012) przed­sta­wia­ją się nastę­pu­ją­co: 240 kobiet umie­ra na 100 tys. żywych uro­dzeń (2. miej­sce w Afry­ce Sub­sa­ha­ryj­skiej), 58 dzie­ci na 1000 umie­ra do pią­te­go roku życia (nie­do­ży­wie­nie, mala­ria, gruź­li­ca, śmierć oko­ło­po­ro­do­wa), bli­sko 500 mło­dych ludzi w wie­ku 15–16 lat ma naj­róż­niej­sze cho­ro­by zakaź­ne i komu­ni­ka­cyj­ne. Dużym pro­ble­mem jest zacho­ro­wal­ność na mala­rię, gdyż na 100 tys. miesz­kań­ców cho­ru­je 3660 osób – jest to dra­ma­tycz­nie wyso­ka licz­ba, zwa­żyw­szy na nie­wiel­ką ilość per­so­ne­lu medycz­ne­go. Co wię­cej, sła­ba dia­gno­sty­ka – za póź­na, bądź myl­na – dopro­wa­dza do nie­po­trzeb­nych zgo­nów. Umie­ra­ją naj­czę­ściej dzie­ci i mło­dzież oraz kobie­ty. Głów­ne przy­czy­ny to ubó­stwo i nie­do­ży­wie­nie. Osła­bio­ny dłu­go­trwa­łym gło­dem orga­nizm sła­biej radzi sobie z cho­ro­bą, przez co skra­ca się okres wylę­ga­nia zarodź­ca mala­rii, a tym samym przy­śpie­sza pro­ces cho­ro­bo­wy. Źle posta­wio­na dia­gno­za (spo­wo­do­wa­na bra­kiem sprzę­tu i świa­do­mo­ści) dopro­wa­dza do przed­wcze­snej śmierci.

O lep­szą diagnostykę

Na Mada­ga­ska­rze 51% zgo­nów moż­na zapo­biec wła­ści­wą dia­gno­sty­ką i pra­wi­dło­wym lecze­niem. Szyb­ka dia­gno­sty­ka labo­ra­to­ryj­na pozwa­la na wpro­wa­dze­nie pra­wi­dło­we­go lecze­nia, zmniej­sza okres cho­ro­by, kosz­ty lecze­nia i pozwa­la na szyb­szy powrót do aktyw­no­ści spo­łecz­nej chorego.

Na 51% zgo­nów skła­da­ją się

• cho­ro­by zakaź­ne (mala­ria, dur brzusz­ny, cho­ro­by paso­żyt­ni­cze, gruź­li­ca, zapa­le­nia płuc i inne bakteryjne/wirusowe) – tu zna­czą­co poma­ga­ją pro­ste testy labo­ra­to­ryj­ne, wyma­zy mikroskopowe,
• śmierć oko­ło­po­ro­do­wa – tu zna­czą­co poma­ga pra­wi­dło­wa prak­ty­ka sani­tar­na i higie­nicz­na, świa­do­mość per­so­ne­lu medycznego,
• nie­do­ży­wie­nie – tu zna­czą­co poma­ga odpo­wied­nie lecze­nie we wcze­snym sta­dium (bada­nia okre­so­we pozwa­la­ją­ce na wcze­sne zdia­gno­zo­wa­nie pierw­szych symp­to­mów niedożywienia).

Pro­jekt ma na celu jesz­cze szyb­sze dia­gno­zo­wa­nie cho­rób i wpro­wa­dze­nie odpo­wied­nie­go lecze­nia, a tym samym ofia­ro­wa­nie szan­sy god­ne­go życia i lecze­nia ludziom ubo­gim i będą­cych w szcze­gól­nie trud­nej sytu­acji. Jest odpo­wie­dzią na licz­ne incy­den­ty mala­rii, duru brzusz­ne­go i cho­rób paso­żyt­ni­czych, z któ­ry­mi mamy do czy­nie­nia każ­de­go dnia na misji.

Zało­że­nia projektu

• budo­wa środ­ka zdro­wia z labo­ra­to­rium oraz dwie­ma sala­mi dla cho­rych hospitalizowanych,
• dar­mo­wa opie­ka medycz­na (w tym lekar­stwa i wyro­by medycz­ne) dla dzie­ci obję­tych pro­gra­mem „Adop­cja na Odle­głość (1300 naj­bied­niej­szych dzie­ci z tere­nu misji w Mam­pi­ko­ny i sąsied­nich wio­sek) oraz sym­bo­licz­na opła­ta (pro­por­cjo­nal­nie niż­sza od lokal­nych punk­tów medycz­nych) dla pozo­sta­łych mieszkańców,
• pro­fe­sjo­nal­ny per­so­nel medycz­ny oraz laboratoryjny,
• doży­wia­nie spe­cjal­ny­mi pre­pa­ra­ta­mi dzie­ci szcze­gól­nie niedożywionych,
• bada­nia dia­gno­stycz­ne i pro­fi­lak­tycz­ne dzie­ci wie­ku szkolnego,
• roz­wój seg­men­tu medycz­ne­go w regio­nie poprzez nowo­cze­sne meto­dy lecze­nia i dobrej jako­ści sprzęt medyczny,
• nowe miej­sca pracy,
• szyb­ka dia­gno­sty­ka i pra­wi­dło­we leczenie,
• wyrów­ny­wa­nie szans i dostę­pu do opie­ki medycz­nej w spo­łe­czeń­stwie (pomoc kobie­tom samot­nie wycho­wu­ją­cym i będą­cym w szcze­gól­nie trud­nej sytu­acji finansowej),
• nawią­za­nie współ­pra­cy z lokal­ny­mi leka­rza­mi i pla­ców­ka­mi medycz­ny­mi poprzez zle­ce­nia badań laboratoryjnych,
• punkt edu­ka­cyj­ny i nauko­wy dla szkół,
• prze­pro­wa­dza­nie akcji odro­ba­cza­nia dzie­ci, szcze­pień oraz suple­men­ta­cji w wybra­nych hipowitaminozach,
• współ­pra­ca ze świa­to­wy­mi orga­ni­za­cja­mi na rzecz popra­wy lecz­nic­twa w regio­nie (UNI­CEF, WHO, orga­ni­za­cje polskie).

Funk­cjo­no­wa­nie ośrodka

Pro­jekt prze­wi­du­je budo­wę ośrod­ka zdro­wia z labo­ra­to­rium medycz­nym. Na ośro­dek zdro­wia skła­dać się będzie gabi­net zabie­go­wy, labo­ra­to­rium wraz z aptecz­ką na wyłącz­ność ośrod­ka, dwie sale dla hospi­ta­li­zo­wa­nych cho­rych oraz toa­le­ty. Labo­ra­to­rium wypo­sa­żo­ne będzie w pod­sta­wo­wy sprzęt do mor­fo­lo­gii krwi oraz wyso­kiej jako­ści mikro­skop do oce­nia­nia wyma­zów. Pomiesz­cze­nie kli­ma­ty­zo­wa­ne (nie­zbęd­ne do pra­cy deli­kat­ne­go sprzę­tu) oraz z dostę­pem ener­gii z pane­li sło­necz­nych. Aptecz­ka wypo­sa­żo­na w pod­sta­wo­we leki wyko­rzy­sty­wa­ne do lecze­nia lokal­nych cho­rób zakaź­nych (i tro­pi­kal­nych), wszel­kie wyro­by medycz­ne, suple­men­ty wita­mi­no­we i pre­pa­ra­ty dla dzie­ci. Gabi­net zabie­go­wy z nie­zbęd­nym sprzę­tem do poda­wa­nia zastrzy­ków domię­śnio­wych i dożyl­nych, kro­pló­wek, pobie­ra­nia krwi, bada­nia sta­nu odży­wie­nia i antro­po­me­trii cho­rych oraz tabli­ce infor­ma­cyj­ne w ramach edu­ka­cji dzie­ci ze szkół.

Prze­wi­du­je się zatrud­nie­nie wykwa­li­fi­ko­wa­ne­go per­so­ne­lu medycz­ne­go i labo­ra­to­ryj­ne­go. Pacjen­tom zapew­nio­na będzie naj­lep­sza opie­ka medycz­na — przede wszyst­kim oso­bom ubo­gim, któ­rych nie stać na sko­rzy­sta­nie z publicz­nej bądź pry­wat­nej opie­ki medycz­nej (w obu przy­pad­kach usłu­ga jest odpłatna).

Ośro­dek zdro­wia będzie rów­nież otwar­ty na współ­pra­cę zarów­no z orga­ni­za­cja­mi mię­dzy­na­ro­do­wy­mi (m.in. WHO, UNI­CEF) poprzez szcze­pie­nia i suple­men­ta­cję, jak rów­nież z lokal­ny­mi punk­ta­mi medycz­ny­mi ofe­ru­jąc usłu­gi labo­ra­to­ryj­ne. Prze­wi­du­je się tak­że hospi­ta­li­za­cje dłu­go­ter­mi­no­we cho­rych potrze­bu­ją­cych codzien­nej pie­lę­gna­cji (szcze­gól­nie nie­do­ży­wio­ne oso­by, trę­do­wa­ci i in.) do momen­tu wyle­cze­nia bądź uzy­ska­nia samodzielności.

Kosz­ty realizacji

Koszt pro­jek­tu to kwo­ta 72 034 zł (sfi­nan­so­wa­ny przez Pol­ską Fun­da­cję dla Afry­ki we współ­pra­cy z Fun­da­cją Prodiagnostics).