Pomoc rodzącym kobietom w RŚA

Repu­bli­ka Środ­ko­wo­afry­kań­ska (RŚA) od 2012 r. jest w sta­nie kon­flik­tu zbroj­ne­go. Dzia­ła tam czter­na­ście grup zbroj­nych. Na tere­nie pre­fek­tu­ry San­gha-Mba­éré znaj­du­ją się osa­dy Pig­me­jów (lud­ność koczow­ni­czo-łowiec­ka). To naj­bied­niej­sza gru­pa etnicz­na RŚA. I to wła­śnie do nich skie­ro­wa­na jest głów­nie pomoc. Potrze­by ośrod­ków zdro­wia na tych tere­nach są ogrom­ne, ponie­waż w 20 ośrod­kach nie ma ani jed­ne­go wykształ­co­ne­go pie­lę­gnia­rza, położ­nej czy apte­ka­rza. Budyn­ki ośrod­ków zdro­wia są w opła­ka­nym sta­nie, środ­ków medycz­nych brak, bra­ku­je nawet łóżek, nie ma toa­let, bie­żą­cej wody czy prą­du. Publicz­na służ­ba zdro­wia w RŚA nie zapew­nia pod­sta­wo­wych mate­ria­łów medycz­nych oraz lekarstw.

Wszyst­kie dzie­dzi­ny medycz­ne w RŚA są zanie­dba­ne, acz­kol­wiek położ­nic­two nale­ży do naj­bar­dziej nie­po­ko­ją­cych. Na 1000 żywych poro­dów umie­ra 81 dzie­ci (dane UNI­CEF za rok 2019.) – w Pol­sce ta licz­ba wyno­si: 4.

Śmierć matek przy poro­dzie i tuż po nim zda­rza się 829 razy na 100 tys. żywych uro­dzeń, gdy w Pol­sce – 2 raz (WHO za rok 2017). Mniej niż w co dru­gim poro­dzie bio­rą udział położ­ne. Resz­ta kobiet rodzi w domach w tra­gicz­nych warun­kach. Pomoc jest udzie­la­na zbyt póź­no, kobie­ty wraz z dzieć­mi w trak­cie poro­du bar­dzo czę­sto umie­ra­ją, ponie­waż dro­ga do szpi­ta­la jest zbyt dale­ka bądź zbyt kosztowna.

Wybra­ne spo­śród 23 przy­chod­ni obję­tych projektem:

• Cen­tre de san­té de Loppo
• Poste de san­té de Mboussa
• Poste de san­té de Mbanza
• Poste de san­té de Nde­len­gue Sced
• Poste de san­té de Mossapoula