Wyposażenie świetlicy i dożywianie sierot w Kinszasie

Prze­ka­za­li­śmy 9000 zł na pomoc świe­tli­cy dla sie­rot oraz naj­uboż­szych dzie­ci w dziel­ni­cy Kim­ban­se­ke, dziel­ni­cy sto­li­cy Demo­kra­tycz­nej Repu­bli­ki Konga.

Na obrze­żach Kin­sza­sy (popu­la­cja: 13 mln) ludzie miesz­ka­ją w bara­kach. O pra­cę jest bar­dzo trud­no — pra­ca jest tyl­ko w cen­trum sto­li­cy, a pła­ca wyno­si 2–3 dola­ry za dzień.

Pastor odpo­wie­dzial­ny za reali­za­cję pro­jek­tu nazy­wa się Jere­mie Mufa­ta Min­gi i jest nie­peł­no­spraw­ny. W dzie­ciń­stwie zapadł na poważ­ną cho­ro­bę, skut­kiem tego jest nie­peł­no­spraw­ny na pra­wą nogę. Poma­ga naj­uboż­szym ze swo­jej dziel­ni­cy Kim­ban­se­ke. Zało­żył wraz z przy­ja­ciół­mi z Pol­ski orga­ni­za­cję cha­ry­ta­tyw­ną Fon­da­tion­Je­re­mie­Ma­fu­ta, któ­ra dzia­ła na rzecz lokal­nej społeczności.

Rodzi­ny w tej dziel­ni­cy mają oko­ło 30 sie­rot. Są dni, że doro­śli i dzie­ci piją tyl­ko wodę. Trud­ną sytu­ację pogłę­bił kry­zys zwią­za­ny z koro­wi­ru­sem. Miesz­kań­cy Kim­ban­se­ke mówią, że prę­dzej umrą z gło­du niż z powo­du epi­de­mii. Dodat­ko­wo ulew­ne desz­cze spo­wo­do­wa­ły powo­dzie. W dziel­ni­cach, gdzie zamiast domów sto­ją pro­wi­zo­rycz­ne bara­ki, ta powódź zabie­ra życie dzieciom.

Pro­jekt pole­ga na wypo­sa­że­niu świe­tli­cy w krze­sła (koszt oko­ło 10 dola­rów za sztu­kę) oraz sto­li­ków (koszt oko­ło 15 dola­rów za sztu­kę), a tak­że na doży­wia­niu przez cały rok 30 sie­rot i kil­ku­na­stu dzie­ci z naj­uboż­szych rodzin. Posił­ki będą się skła­dać z ryżu, manio­ku, warzyw oraz sar­dy­nek lub kurczaka.